Uzun zamandır kafamda gezinip duran bir bahis var. Birçok mağazanın, lokantanın ve otoparkın duvarında, şu ifade yer alıyor: “Mesuliyet kabul edilmez!”
Mesuliyet dediğimiz şey maddi değildir, manevidir. Arsa gibi alınıp, satılmaz.
Mesuliyet, kalpten ve vicdandan doğar, beslenir ve büyür. Ölümü de yine aynı yerden olur.
Vicdan, insanın özüdür. Vicdanı olan, mesuliyeti olandır.
Rahmetli Nurettin Topçu, “Mesuliyetimiz, imana dayanan bir duygudur” diyor. O halde şunu söyleyebiliriz: Milli ve dini duygulardan nasipsiz olanlar, mesuliyetten de yoksundurlar.