Deprem vesilesiyle bazı iyi yanlarımızı hatırlama, aksayan
yanlarımızı da görme imkanımız oldu. Hakikaten yardım severliği
heyecan boyutunda yaşayan bir milletmişiz.
Ama aynı zamanda heyecanla yapılan yardımlarımızın bir kısmının
isabetli olmadığını da görmüş olduk bu süreçte. “Deprem bölgesine
ilk ne gitmeli” gibi bir ajandamız, hazırlığımız, öncelikler
listemiz yokmuş mesela.
Bir jeneratör ve hiltinin afet anlarında tırlar dolusu kıyafetten
kat kat önemli olduğunu anladık.
Yardımsever ama bilinçsizmişiz.
Bilinçsiz bir coşkuyla hazırlanıp gönderilen yardımların, asıl
yardımlara engel olabileceğini düşünememişiz.
Ayrıca yardımsever olduğu kadar içinde acımasız fırsatçılar, kan
emiciler barındıran bir toplummuşuz. Deprem bölgesine yakın...