En çok şikayet aldığım konu, eğitim. İnsanlar elektronik postalar göndererek çocuklarının yaşadıkları sorunları anlatıyorlar uzun uzun. Çocuğunun nasıl biri olacağını dert edinen insanlar için eğitim büyük bir “mesele.” Bu ülkenin nereye gittiğini endişe ile izleyenlerin de en büyük meselelerinden biri eğitim.
1’inci sınıftan itibaren çok yorucu, yoğun bir müfredatla karşılaşıyor çocuklar. Neden?
Çocukları esir alacak kadar çok ödev vererek, yazı hamallığı yaptırarak onları geliştirebileceğinize mi inanıyorsunuz? Sadece yazmaya, tekrar etmeye, ezberletmeye dönük bıktırıcı, monoton ödevler çocuğu iki yüzlülüğe sevk etmekten başka hiçbir işe yaramaz.
Öğretmen ya da notla korkutarak ödev yaptırdığınızda çocuklar itaati, boyun eğmeyi ve iki yüzlü olmayı öğrenirler ancak!
İki yüzlü olur çocuklar çünkü kimsenin, hele de 7 yaşındaki küçücük bir çocuğun, tüm tatilini deftere bir şeyler yazarak ve bu yüzden oyundan mahrum kalarak bundan memnuniyet duyacağını düşünemezsiniz? İnsan doğasına aykırı bu!
Memnuniyet duymayan çocuk, o yığınla ödevi, “bitse de rahat etsem” modunda yapar. O da yaparsa! Yani umursamaz. İçine girmez. Anlamaya...