Başkanlık sistemine geçilince, “Devlet artık tıpkı bir anonim şirket gibi yönetilecek” denilmişti..
Bunun olumlu yanları da vardı..
Olumsuz yanları da vardı..
Devlet eski statüde çalışmalarını yürüttüğünde..
Hantallığı bırakamıyordu.
“Elimizdeki memurlar bunlar.. Ne yapabiliriz ki?” denilip, çalışmayan, çalışanları da rahat bırakmayan memurlarla işe devam edilmek istenmesi, devleti yavaşlatıyordu..
Anonim şirket gibi çalışıldığında ise..
Öncelikle “Devleti ben mi kalkındıracağım” tembelliği hakim olamayacak..
Şirketin menfaatleri için, nasıl ki genel müdür her problemde hemen devreye giriyorsa..
Aynı şekilde.. Devletin menfaatleri gerektirdiğinde de..
Yetkili makamdakiler hemen devreye girecek..
“Ben devlet memuruyum, açıklama yapabilmem için bakanın izin vermesi gerekir” mantığını bir kenara bırakıp..
Açıklama yapılacak ise, anında açıklama yapılacak..
Pratik bir çözüme geçilmesi gerekiyorsa hemen geçilecek.. Verimlilik nerde ise, hemen ona koşulacak..
Tasarruf nasıl sağlanacak ise, hemen o uygulamaya geçilecek..