CHP Genel Başkanı Özgür Özel, önceki gün Karar gazetesini ziyaret ettiğinde, kendisini dinleyen yazarlar arasında ben de vardım. CHP liderinin cevvalliğinden, sahiciliğinden pozitif etkilendiğimi söylemem lazım.
Özel’i son dönem CHP’sine dair yargılarıma ve görüşlerime oranla dinledim.
CHP ve Özgür Özel’in siyasetine ilişkin uzun süredir temel eleştirim, yaşadıkları ağır baskı karşısında kurucu siyasetten uzaklaşmalarıydı. Bunun biri sosyolojik-yapısal, diğeri siyasi-konjonktürel iki nedeni olduğunu düşünüyorum.
Sosyolojik-yapısal neden, bence, CHP’nin siyasi tavrında yaşamayı arzu ettiği değişimi henüz tamamlamamış olmasıdır. Baykal ve öncesinin kültür savaşlarını esas alan, merkezinde laik refleksin yer aldığı kimlikçi siyasetten uzaklaşıp farklı toplumsal değerlerle barışık, kucaklayıcı, merkez parti haline geçiş çabası, Kılıçdaroğlu dönemine damga vurmakla, Özel tarafından da güçlü bir şekilde sahiplenilmekle birlikte, tamamlanmış bir süreç olarak tanımlanamaz.
CHP’nin hâkim sosyolojik dokusu, bu geçişteki refleksif tedirginliği bir miktar izah edebilir. Ancak işin iradi bir tarafı da bulunuyor. Özel’in bir ara Osmanlı’dan...