Siyasi başarı imajı vermek veya siyasi alternatif üretmek bir yönüyle güçlü olmakla, güç mesajı vermekle ilgilidir.
Türkiye bir örnek…
Seçmenin yarısı ya da yarısına yakın kısmı, iktidarı ve liderini bazı konularda, örneğin Suriye ve Ortadoğu politikalarında, global güç olma arayışında, yeni silahlarla ordusunu yenilemesinde başarılı görüyorsa, bu başarı siyasi beklentilerini önemli ölçüde tatmin ediyorsa; o toplumun, hak ve özgürlüklerden çok gücü veri alması, dahası değer olarak kabul etmesi kaçınılmaz olur. Bu gidişin, parlamenter bir düzenle değil, otoriter bir tek adam yapısıyla vücuda gelmesi toplum (topluluklar) -demokrasi ilişkilerinde de ciddi bir mesele olmaya başlar.
Toplumun hatırı sayılır, (hatta biraz coşkuya gelmesiyle bir siyasi lidere bir seçim kazandırabilecek) bir kısmı, ülkedeki adaletsizlik hali, hukuk devletinin iflası, yargının siyasallaşması, keyfi tutuklamalar, iktidarın CHP’ye yönelik boğma ve imha planını, “yükselen ve güçlenen Türkiye imajı” karşısında ya anlamsız buluyor ya da ikincil önemde görüyor. Siyaseti artan oranda devletle özdeş, devletin sırtına yüklenmiş, onun yürüttüğü bir mekanizma olarak algılıyor. Onlar nezdinde en...