Cumhurbaşkanlığı sistemine karşı çıkan cepheden şöyle bir itiraz
alıyorum.
Ha ‘çift başlılığı ortadan kaldırıyoruz, devlet yönetiminde ikiliğe
son veriyoruz’ demişsin...
Ha ‘tek adamcılık getiriyoruz, parti devletine geçiyoruz’
demişsin...
Birinde tersinden, diğerinde düzünden söylemiş oluyorsun, aynı
şey.
Çift başlılığı kaldırınca zaten rejimi ‘tek adam’cılaştırmış
olmuyor musun?
RÖVANŞİZMİN DEĞİRMENİNE SU TAŞIMAK DEĞİLSE NİYETİN
Bir parlamenter sistem propagandistinin asla düşmemesi gereken bir
yanılgı bu.
Başkanlık propagandacılarının kolay yoldan Atatürk’lü, İnönü’lü
argümanlara sarılmasına yol açarsın.
Yapacağın tek şey de o dönemin kendine özgü şartları, özel
koşullarıyla açıklamaya çırpınmak...Yani kendi tek adamcı, parti
devletçisi geçmişini haklılaştırmaya çabalamak olur.
O zamansa karşına bu dönemin özel şartları, özgün koşulları
çıkarılır.
İşte zokayı o an yutarsın.
***
Sen, karşı tarafı sıkıştırayım derken...sayende mücadele gelir şu
argümana sıkışır.
Senin ‘tek adam’ rejimin kötü, benim ‘tek adam’ rejimim iyi...
Senin ‘parti devleti’n gayrimeşru, benim ‘parti devleti’m
meşru...
Senin tahakkümcü devr-i iktidarın haksız, benim tahakküm
gerekçelerim haklı...
Yenişme olmaz, en fazla ödeşme tadı bırakır ağızda.