'ITALICUM' adını verdikleri bir yasa geçirdi İtalyanlar dün. Tövbe yasası. "Koalisyon mu! Tövbeler olsun, bir daha asla" dediler Temsilciler Meclisi'nde.
Düzenlemenin mimarı Başbakan Renzi ve takımı 'Italicum'u münasip görmüş. Siz 'Koalisyonlara ebediyen tövbe' anlayın.
* * *
Koalisyon senaryolarının yeniden ısıtıldığı, matah şeymiş gibi
parlatıldığı şu günlerde, Türkiye'nin ahvaliyle tam bir kontrast
oluşturuyor.
Bizim gittiğimiz yoldan onlar dönüyorlar.
Herhalde biz bile çekmemişizdir İtalyanların koalisyondan çektiği
kadar.
Son 20 yılları, irili ufaklı koalisyon hükümetlerinin elinde
debelenerek geçti.
En son, 4 yılda 4 koalisyon değiştirdiler, biri teknokratlar
hükümetiydi. Başlarını bataklıktan çıkarıp nefes bile alamadılar
arada.
Ekonomileri, demokrasileri can çekişirken karşılarına Renzi çıktı.
39 yaşındaki 'yavru kurt'a 'büyük kurtarıcı' diye sarıldılar. Büyük
çaresizlik...
Parti içi bir saray entrikasıyla Floransa belediye başkanlığından
hop başbakanlığa zıpladı Renzi. Sandığa ayak basmadan, seçim
görmeden, seçmene uğramadan.
Bir ara dönem rejimi yaşıyorlar şu an. Parçalı ve uyumsuz
iktidarlar üreten demokrasiye zorunlu bir ara verdiler. Biraz
soluklanmak için. Fakat bu mola, umutları oldu. Dört elle
tutunuyorlar Matteo Renzi'ye.
* * *
Mevzuyu son açtığımda söylemiştim, yüzde 10 barajına bile dünden
razılar, yerde bulsalar öpüp başlarına koyacak İtalyanlar diye.
Siyasi istikrara o derece hasrettiler.
Fakat seçim barajını yukarı oynatmadılar. Onun yerine, yazı da
gelse tura da gelse sandıktan tek parti iktidarı çıkaracak bir
ayarlama yaptılar seçim kanununda.
Oyların yüzde 40 veya üstünü alan, parlamentoda yüzde 55 veya üstü
koltuk kazanacak.