Bir meselenin toplumsal bedelini dile getirmek kimsenin umrunda değil, bunu görüyorum, o zaman şu sıralarda en geçer akçe olandan yola çıkalım, siyasi bedelden… Ak Parti İstanbul’da sıkışıklık yaşıyor, 31 Mart’ta tehlikeyi gördü, yaşadı, kaybeder gibi oldu, YSK’nın verdiği tartışmalı kararla şimdi yeniden İstanbul’u almayı hesaplıyor. Bunun için ne yapıyor? Hani şu “metal yorgunluğu” işi var ya, o aslında “Bizde yanlış giden bir şeyler var” demenin örtülü ve kimi belediye başkanlarına bedel ödeterek başlayan özeleştiri sürecinin ifadesiydi. Seçime girerken Erdoğan dahil herkes kaygılıydı. “Ders verileceği” kaygısı meydanlara taşındı, “Yapmayın, bu sefer yapmayın” dendi. *** Ak Parti her ne kadar “Çalındı” teması işliyorsa da seçim sonuçlarından bir “Ders”in çıkacağını herkes bekliyordu. - Kürtler sıkıntılı alandı. - Muhafazakâr tabanda sorgulamalar vardı. Bu, Ak Parti medyası denilen zeminde bile açık biçimde gündeme geliyordu. (Eleştirenler tasfiye edilse bile…) - Saadet, Süleyman Efendi camiası açıktan muhalifti. - “FETÖ” davaları, KHK uygulamaları, tepkisel bir toplumsal alan oluşturmuştu.