Bir not eklemiş repertuarın yanına: Diyor ki:
“Reis Bey’i sadece yargı mensupları ve siyasiler izlememeli. Tüm halk eseri okumalı, oyunu izlemeli.”
“Çünkü, diyor, halk içerisinde bile şu an olan bitene yargıç edasıyla bakan, merhamet yoksunu bir durumumuz var. Anlamak zamanı ama anlayamıyoruz, çünkü ağlayamıyoruz.”
Üstad Necip Fazıl, masum bir kişiye idam cezası veren mahkeme reisine iç sancısı yaşatmış ve dönüştürmüş.
Hep yazıyorum, Türkiye yargı sancısı içinde kıvranarak gelen bir ülke. “Sanığın idamına, sonra şahitlerin dinlenilmesine” diye kararlar verilmiş İstiklâl Mahkemelerinde. Yargı mensuplarının iktidar sahiplerini ayakta alkışladığı günler yaşanmış. “Sizi buraya getiren güç böyle istiyor” diye konuşan Başbakan’ı ipe götüren yargı mensupları olmuş. “Denge olsun diye sağdan idam edilenin karşısına bir de soldan idam eklenmiş.”