PKK bitecek. Artık hiç şansı yok. PKK’yı Türkiye’nin elinden kimse alamaz. Türkiye çözüm süreci ile ona bir kurtuluş alanı açtı. “Silahı bırak, gel, rehabilitasyon programına tabi ol, daha fazla ölüm istemiyoruz” dedi. Ama o bu imkanı, merhameti maraza dönüştürmek için kullandı. “Daha çok ölüm”e yatırım yaptı, şehirlere ölüm ekmek istedi ve bedelini ödeyecek. Ödüyor, ödeyecek. PYD ne olacak? Eğer o da PKK’nın Suriye ayağı olmaya devam ederse onun da akıbeti aynı olacak. Türkiye Amerika’ya “Ya ben ya o” dedikçe, onun orada PKK uzantısı vasfıyla hayatiyetini devam ettirmesi imkanı bulunmuyor. Amerika, Türkiye’den vaz geçmezse -ki bu Amerikan aklının peynir ekmekle yenmesi durumunu ifade eder- orada Amerikan desteğinde bir terör yapılanması yaşayamaz. Amerika bunu bildiği için PYD’yi “Türkiye’nin kabul edebileceği” bir çerçeveye indirgemeye çalışıyor. PYD adına Salih Müslim de Türkiye’nin hassasiyetlerini dikkate alıyor izlenimi veren bir söylem geliştiriyor. Bütün bunlar “Suriye’nin geleceği”ne ilişkin tasarımlarla içiçe şekillenecek durumlardır ve Türkiye orada her şeyi hassasiyetle değerlendirecektir. Tabii ki asıl mesele Türkiye’nin içinde neyin nasıl olacağı ile ilgilidir.