Öfkeden oy çıkarmak:
“Kestirmeden söyleyeyim” diyor adam. “10 Ekim’deki ‘kanlı Cumartesi’nin yarattığı öfkeyi 1 Kasım’da ‘oy’a dönüştürmek yükümündeyiz” diyor. (Cumhuriyet, Aydın Engin, Tırmık 12 Ekim 2015) Bu kadar açık, bu kadar hoyrat. “Bir tek okurun aklını çelebilirse.... Tırmık işe yaramış olacak” diyor. Ölümü böylesine araçsallaştırmaktan utanmayarak...
Demirtaş da hemen ertesi gün, ölülerin anıldığı meydanda 1 Kasım için oy çağrısı yapmıştı.
Acıların böylesine araçsallaştırıldığı bir başka ideolojik zemin bulunur mu bilmem. Ama bizde şimdilerde “Erdoğan karşıtlığı” etnik - mezhebi sol örgütlenme ile bir çok farklı odağı aynı çuvalın içine sokabiliyor.
Mesela bakıyorum, vahşete yorum yaparken Cumhuriyet gazetesi ile Zaman atbaşı gidiyor. Bu, acayip bir fesat denklemi.
Ben bu çizgide, ölümler karşısında zerre miktarı bir samimi hüzün göremiyorum. Sıfır.
Ölümler o kesim için, sadece ürettiği öfke ve seçimlerde sandığa gireceği oy itibariyle anlam taşıyor. O yüzden de bu eylem, IŞİD veya başka bir örgüt kim tarafından yapılmış olursa olsun, adeta bir seçim kampanyasına dönüşüyor.
-Hayret!