Bir torunum ilköğretime başladı bu yıl. Devlet okulunda başladı. Öğretmeninin kim olacağını önemsedik tüm aile olarak. Öğretmen her şeyden önemliydi bu süreçte.
Öğretmen eğitimin bütün süreçlerinde en önemli varlık.
Bir başka torunum, henüz üç buçuk yaşında, Türkçeyi ve İngilizceyi konuşuyor.
Demek çocuk yaşta birkaç dili konuşacak seviyede öğrenmek mümkün.
Bu, “Türkiye’de yabancı dil öğrenememe sendromu” açısından dikkate değer bir konu.
İlahiyatı bitirip Arapça konuşamamak, yabancı dille eğitim yapan üniversitede okuyup o dilde ders yapamamak sendromunu nasıl aşacağız?
***
Bunları kendimden bahsetmek için yazmış değilim.
Eğitim konusu Türkiye’nin en hayati konusu.
O konudan bahsedildiğinde Sayın Cumhurbaşkanı’nın hemen 2023, 2053, 2071 tarihlerini hatırlaması boşuna değil. Çünkü her zaman söylediğim gibi “Bir gelecek inşası” işi eğitim.
Ve Türkiye, eğitim dönemini yaşayan genç insanlar ülkesi. Bu sene 18 milyon çocuk - genç girmiş ilk - orta - lise öğretim kurumlarının kapısından. Buna üniversiteyi de dahil ettiğinizde 20/25 milyonluk bir insan sermayesinden bahsetmiş oluyoruz.
Eğitim, bütün bu insanların “özgül ağırlığı”nı artırma işi.
Bir ara Başbakan Binali Yıldırım, ekonomide katma değerin artırılması sorununa işaret etmişti. Evet, akıllı telefondaki maddi malzeme üç-beş kuruş etmezken, ona yüklediğiniz “akıl” katma değeri, üç-beş kuruşu binler hanesine yükseltiyor. Domatesi salça yaptığınızda başka bir akıl müdahale ediyor, domates suyu yaptığınızda başka...