“Galat-ı meşhur belagat-ı fasihadan evladır” diye bir söz vardır. Bazen bir insan dağda bir yalan uydurur, şehre gelir kendi de inanır. “Mantık firar etmiş”se insanlar “şecaat arzederken” bakarsınız, “sirkatin söylemiş”. Çoğu zaman insanoğlu, ferasetini kaybetmişse kaçtığını zannettiği şeye doğru koşar. Başkalarının gözünde çöp ararken kendi gözlerindeki merteği görmezler. Aşk ve öfke aklı zail eder. İhtiraslarımız aklımızı zail eder. Bizim de benzer zaaflarımız vardır aslında. Herkes şeyhi, lideri, örgütü, ideolojisi konusunda aleyhte bir durum olduğunda körleşir ve sağırlaşır, anlatsanız da...