Şehit, öyle bir hâle kavuşur ki!

"Bir kimse Allah yolunda şehit edilince, ondan yere akan ilk damlaya karşılık, bütün günahları bağışlanır."

Abdurrahmân Dâvûdî hazretleri hadîs ve fıkıh âlimlerindendir. 374 (m. 984)’de doğdu. İmâmı Serahsî’den Sahîh-i Buhârî’yi okuyup rivâyet etti. 467 (m. 1075)’de vefât etti. Kitabında naklettiği hadis-i şeriflerden bazıları:
“Kim bilerek söylemediğim bir sözü bana isnâd ederse (söyledi derse) Cehennemdeki yerine hazırlansın.”
Ebû Hureyre (radıyallahü anh) Peygamber efendimize (sallallahü aleyhi ve sellem) “Yâ Resûlallah! Seni görünce, içim rahatlar, bir sevinç hasıl olur. Bana Cennete girmeme vesîle olacak bir ameli bildir” dedi. Bunun üzerine Peygamber efendimiz ona “Güzel sözlü ol. Selâmı yay, akrabanı ziyâret et, insanlar gece uyurken sen namaz kıl. O zaman Cennete selâmetle gir.”
“Bir kimse Allah yolunda şehit edilince, ondan yere akan ilk damlaya karşılık, bütün günahları bağışlanır. Ona Cennetten bir örtü ve bir ceset gönderilir. Rûhu o örtü içerisinde kabzolunur (alınır). Sonra rûh o Cennetten getirilen cesede biner. Bu şekilde meleklerle beraber yükselir. Öyle bir hâle kavuşur ki, sanki Allahü teâlâ, onu yarattığından beri o meleklerle berabermiş gibi olur.”
Peygamber efendimiz, Mekke’yi fethettiği zaman, şeytan, kuvvetle bağırdı. Askerleri yanına toplandı. Onlara “Bugünden sonra, Muhammed ümmetinin şirk üzere olmalarını istemekten ümidinizi kesiniz. Fakat, dinleri husûsunda onların kalplerini saptırınız. Aralarında ölüye feryat ederek ağlamayı yayınız.”