Aydın Doğan da rahatsız Asuman da!

Türkiye'ye karşı “bölücü terör” kartından ne Rusya ne Amerika ne de “içerdeki parçaları” vazgeçmiştir.
Konjonktüre uygun pozisyon değişiklikleri kimsecikleri yanıltmasın.
Haliyle, terör belasını da nihayetinde bu aziz milletin iradesi gömecektir. Yani, şu veya bu şekilde kendi göbeğimizi kendimiz keseceğiz.
Bakınız, Trump'ın Suriye politikası Obama'dan çok farklı olacak; Türkiye'nin malum kaygılarına “stratejik müttefikliğe” yakışır şekilde yaklaşacak, denildi değil mi?
Tamam, Obama dönemine nazaran (en azından şimdilik) bir farklılık olduğu inkâr edilemez.
Erdoğan aralık kapı bıraksa Obama'nın bıraktığı yerden aynen devam edecekleri de muhakkak.
En azından PYD/YPG konusunda bu böyle.
ABD Senatosu Silahlı Kuvvetler Komitesi Başkanı John McCain geçen hafta Erdoğan'ın ağzını yoklarcasına, “YPG'nin geleceği ne olacak” diye sorunca aldığı cevap şu oldu: “Bir terör örgütünün geleceği ne olacaksa o olacak!”
Kısa, net ve kesin bir cevap.
Demem o ki, ABD terör örgütü kabul ettiği PKK'nın Suriye kolu YPG ile çalışmaktan vazgeçmiş değil.
Trump, Obama'dan farklı olarak bunu Türkiye'ye rağmen yapmak istemiyor. Onun için de Erdoğan'ı ikna etmeye çalışıyor ama hiçbir şekilde ikna edemeyeceği aldıkları cevaptan belli.
Takdir edersiniz ki, Erdoğan'ın kararlı tavrı bu milletin kararlılığının ifadesidir.
Evlatlarını teröre kurban veren bu aziz milleti “terör örgütüyle” birlikte olmaya kimse ikna edemez.
Uzun lafın kısası, ABD için durum tam anlamıyla kilitlenmiş vaziyette.
Gelgelelim, böylesi kilitleri açmanın “değişik yöntemleri” hep olmuştur. Mesela, Yunanistan'ın NATO'ya tekrar kabul edilmesi böyle gerçekleşti.
Şayet Kenan Evren'in 12 Eylül 1980 darbesi olmasaydı, Türkiye'de hiçbir demokratik siyasi iktidar, Yunanistan'ın NATO'ya geri dönmesini onaylamaya cesaret edemezdi.