Rusya’nın ipiyle buraya kadar

Macron ara sıra Türkiye’ye atar tutar. Bizim Cumhurbaşkanımız da Macron’a bir şeyler söyler. Aynı şey, aynı şiddette değilse bile Merkel-Erdoğan ilişkileri için de geçerlidir.

(Bugünlerde fena değiliz. Merkel Avrupa’da olgun bir abla gibi davranıyor. Kariyerinin zirvesinde ve insani bir final için çabalıyor.)

Biz olsak, birisinin hakkımızda ileri geri konuştuğunu işitince selamı sabahı keseriz.

Devlet işleri öyle yürümüyor demek ki.

Türkiye’nin İdlib’de başı derde girince ikisi de Putin’le konuşup bir uzlaşma için ikna etmeye çalıştılar.

Merkel ve Macron’un Putin’i aramaları maddi olarak değilse de moral olarak bize faydalı olmuştur.

YAZININ DEVAMI
ÇOK OKUNAN YAZARLAR
YAZARIN DİĞER YAZILARI
Gazze sualinden kimse kurtulamaz 24 Nisan 2024 | 188 Okunma Diyanet kendi işverenini nasıl tenkit etsin? 22 Nisan 2024 | 930 Okunma Şimşek de müteahhitlere kıyamıyor 19 Nisan 2024 | 383 Okunma Millet CHP’ye CHP muamelesi yapmadı 17 Nisan 2024 | 997 Okunma Gele gele buraya mı geldik? 15 Nisan 2024 | 327 Okunma
TÜM YAZILARI
Yorumlar