Mali’nin çamuruna kimler imrenir?

Çocuktum. Orta birinci sınıftaydım. Lüleburgaz’da oturuyorduk. Rahmetli dedem bizi ziyarete gelmişti. Dedemle meşgul olmayı severdim. Dedem de benim onunla meşgul olmamı severdi. Daha önce Diyarbakır’a da gelmişti...

Çocuktum. Orta birinci sınıftaydım. Lüleburgaz’da oturuyorduk.

Rahmetli dedem bizi ziyarete gelmişti.

Dedemle meşgul olmayı severdim. Dedem de benim onunla meşgul olmamı severdi.

Daha önce Diyarbakır’a da gelmişti dedem. Ben sokakta arkadaşlarımla oynuyorum. Belki bir oyuna yeni başlamışız.

Dedem evden çıkmış. Sordum, nereye gidiyorsun diye.

Gezmeye gidiyorum dedi.

Tamam, ben de geliyorum dedim.

Bir arkadaşım “Hani oyun oynayacaktık?” diye sordu.

Dedim ki, “Sen her zaman buradasın. Dedem misafir, burada değil. Seninle her zaman oynarız. Dedemi her zaman bulamam.”

Bu laf dedemin çok hoşuna gitmiş. Bunu sonraları birkaç defa söyledi bana.

YAZININ DEVAMI
ÇOK OKUNAN YAZARLAR
YAZARIN DİĞER YAZILARI
Meğer ‘dava’ götürmekmiş 27 Mart 2024 | 1.136 Okunma İktidarın emekli fobisi 25 Mart 2024 | 730 Okunma İyi ve kötü dindarların hisleri 24 Mart 2024 | 298 Okunma ‘Saf seçmen’ efsanesi 22 Mart 2024 | 337 Okunma Gazze itikâfı 20 Mart 2024 | 231 Okunma
TÜM YAZILARI
Yorumlar