‘Hüzün senesi’

"Cahit deyince aklıma” diye başlıyordu Alaeddin Özdenören’in şiiri.

“Cahit deyince aklıma/Alınlarında şafak örülü/Anneler babalar/Gözleriyle gül toplayan çocuklar/Çöl rüzgarları kervanlar/Denize atılmış ağlar/Kalbe dökülen ırmaklar gelir/Cahit deyince aklıma/İçinde bütün çiçekleri taşıyan sevdalar/Aşklar arkadaşlıklar gelir/Sait gelir Akif gelir Erdem gelir Rasim gelir”

Bu şiirin Kayıtlar’da yayımlandığı günlerde son mısrada adı geçen ağabeyler aralarında “Alaeddin hepimizi sırasına göre yazdı, dikkat edelim” diye aralarında latife etmişler.

Öyle mi oldu, tam hatırlamıyorum.

Dün, Rasim Abi’nin vefatını öğrenince biz 70’lerin ve 80’lerin Ankara sakinlerinin hayatında ikinci bir mektep kadar yeri olan Mavera ashabının hepsi birden canlandı gözlerimin önünde.

Ne güzel adamlardı…