Hayat,siyasetten daha gerçek

Bayramlarda ailece küçük bir Doğu Marmara turu atmak benim rutinim oldu.

Önce babamın yazları ikamet ettiği, annemin de medfun olduğu Kandıra’ya bağlı Akçabeyli’ye geliyorum.

Buraya Akçabeyli Divanı derlerdi. Tek muhtarlıktı. Sonra bölündü.

Bizim mahalle Potlar.

Ara sıra yazdığım Follu’nun Kahvesi bu köyde.

Follu Hüseyin rahmete gideli çok oldu. Şimdi oğlu Muhammed işletiyor kahveyi.

Kardeşlerim Ayşenur, Berat ve Betül de buraya, babamın yanına geldi.

Beraberiz.

Bayram, Bayram Namazıyla başlıyor.

Camiye vardığımda, babam vaazının sonu gelmiş.

Vaazı dinlerken, dikkat ettim. Gençliğimizde, uzun saç yaygındı. Köyün gençlerinin en az yarısı uzun saçlıydı.

Şimdi bakıyorum, hepsi, enseleri açıkça görünecek şekilde tıraşlı. Alaburus vardı eskiden. Ondan bile kısa kesmişler. Hatta, saçının etrafını makinaya vurdurup tepede fazla saç bırakan beş on genç de eksik değil.

Demek, devir değişmiş.

Cami avlusunda uzun, avluyu en az az iki defa turlayan bir bayramlaşma halkası.

Bütün akranlarımı, büyüklerimi gördüm. Fakat nesil değişiyor. Tanımadıklarım çoğunlukta. Tanımasam da simalarından, annelerine veya babalarına benzeterek, kimin uşağı olduklarını tahmin ediyorum.

Geçen sene, bu avluda bayramlaştığımız Muhtar Ali Yağcı, bir kaç ay önce rahmete gitti.

Yerine, Mevlüt Abi’nin oğlu Savaş Kesikbaş seçilmiş.

Savaş, genç. Rakibi, benim arkadaşım Kenan Coşkun’du.

Kenan da, görmüş geçirmiş, olgun bir arkadaş. Artık, Kısmet Savaş’ınmış.

Savaş’ın babası Mevlüt Abi’yi ailece çok eskiden tanırız.

Ben daha okula gitmezken, bize gelirdi. Kocamusta’paşa’daki evimize.