Cahiliye asabiyetine sımsıkı sarılalım

En yakın, en kolay rastlayabileceğimiz örnek, TV ekranlarındaki politik tartışmalar.

Bazı televizyonlar farklı görüşlerin tartışmasını sevmezler.

Aynı kafada adamları, ‘öteki’ni çekiştirsinler, ‘öteki’ne atıp tutsunlar diye seyircinin karşısına dizerler.

Bu bir tercihtir. Pek eğlenceli olmaz. Elemanlar kendileri çalar, kendileri söylerler.

Bazen kavuklu ve pişekar gibi iki kişi çıkarlar. Biri bir laf ortaya atar, öteki onu tasdik eder. İkisi de mutludur.

Ah! Neyin örneğini aradığımızı söylemeyi ihmal ettim. (Gerçi başlıkta var.)