Ankara’nın üstünde incir ağacı

Ahmetlerin evi. Demetevler’in sonuna doğru, Oğuzlar Camii’ne yakın. Hangi Ahmet? Ahmet Şirin. Önceleri şair, sonraları maliyeci. Güzel evdi. Biz, cemaat değildik, tarikat değildik, hepimiz kendi kafamızda genç adamlardık ve birbirimizin evine çok giderdik o zamanlar. Bir fikrimiz yok muydu? Vardı elbette. Tabirimi mazur görürseniz -başka tabir henüz icat edemedik- İslamcıydık. O fikrimizde de lüzumu halinde ihtilafa düşmeye hazırdık ve ihtilaflar bizi birbirimizden uzaklaştırmazdı. İdeoloji tek başına izah etmez.