Üçüncü Gün

Ne için yaşadığımdan bîhaber geçiyordu ömrüm... Ve yaşamımın son demlerindeydim artık

Gözlerimi açtım bir kalabalığın içinde. Bir müddet bakındım etrafıma. Gözlerimdeki sevinci kim baksa görebilirdi. Fakat yavaş yavaş yok oldu o sevinç, ve bir gözyaşına dönüştü. Önce gözlerimden damlalar süzüldü, birkaç vakit sonra gözyaşlarım yetmedi hüznümü anlatmaya. Kalbim ağlamaya başlamıştı şimdi de. Ağlıyordu, kanıyordu... Kalbimin kanamasıyla daha da acı hissetmeye başlamıştım. Gözlerim kör olsaydı da görmeseydim. O zaman da kalbim görürdü etrafımda olanları. Fakat şimdi hem kalbim, hem gözlerim görünce iyiden iyiye mahvoldum. Yok olmak istedim oradan. Fakat kaskatı kesilmiştim olduğum yerde. Gidemiyordum...

YAZININ DEVAMI
ÇOK OKUNAN YAZARLAR
YAZARIN DİĞER YAZILARI
Türkiye’nin İslâmî kesimleri intiharın eşiğine sürükleniyor (1) 29 Mart 2024 | 1.146 Okunma Bir milat olarak Gazze 25 Mart 2024 | 268 Okunma Ramazan Medeniyeti-7: Oruç insanı tutar ve putları kırar  24 Mart 2024 | 83 Okunma Ramazan Medeniyeti-6: Bütünleştirici hakikat şuuru ve şiiri 22 Mart 2024 | 46 Okunma Ramazan Medeniyeti-5: Ramazan’ın beyaz atları ve okları  18 Mart 2024 | 105 Okunma
TÜM YAZILARI
Yorumlar