Tribünde bir çocuk ağladı...

Adana Demirspor'un 30. dakikada sahadan çekildiği maçta bir beIN Sports görüntüsü vardı ki unutulmaz. Galatasaray forması giymiş 9-10 yaşlarında bir çocuk taraftar, babasının yanında hüngür hüngür ağlıyordu. Aslında gönül verdiği takımı, nihayetinde 3-0 kazanmış sayılacaktı ama onu teselli etmek mümkün değildi. Kim bilir belki de ilk defa gelmişti maça. Eğer öyleyse; günleri saymış, muhtemelen bir gece önce uyumamış, babasının başının etini yiyip, o İstanbul ayazında saatler önce gelmişti stada.

Takımını izlemek, gollerini görmek, ertesi gün de okul arkadaşlarına gururla anlatmak için... Kim bilir belki de babası, oğlunu maça götüreceği bilet parası için hafta boyu mesaiye kalmıştı. Belki de en çok ona ağlıyordu çocuk.
Şimdi kimse hakemden, yapıdan, şikeden filan bahsetmesin. Ne bana anlatabilirsiniz bu rezaleti ne de o çocuğa...
Kimin kime ne ceza vereceği de umurumda değil. Çünkü ben o çocuğun gözyaşında tutuklu kaldım...

Ayıbın altındaki imzalar
Bugün bir kez...