Ruhumun yelpazesi: Aile Saadeti

Vallahi beklediğime değdi. Atv'nin yeni dizisi Aile Saadeti, çölleşmiş televizyon ikliminde soluklandığım vaha oldu.
Hah, işte böyle be kardeşim. Maaile tedirgin olmadan izlenecek, iliştirme, yapay, sadece reytinge tahvil edilmiş hikayelerden oluşmayan, hayatın orta yerinden alınmış, kitabın ortasından konuşan dizi de yapılabiliyormuş demek ki. Yapılması bir tarafa, bal gibi de izleniyormuş.



Yıllardır anlatmaya çalıştığım da buydu zaten. Türkiye'de hayat; malikanelerin havuz başlarında kurulan entrikalardan ya da toprak ağalarıyla mafya babalarının kudret gösterilerinden ibaret değil. Tek matematiğimiz de "aşk üçgenlerinin iç acılarının toplamı" değil. Halk; dizilerde kendini görmek, bir karakterle özdeş olmak istiyordu, hepsi bu... Millet; birbirinin tıpkısı yorucu dizilerden bitap düşmüş, en azından ağzını tatlı su ile çalkalamak derdindeydi. Dizi en başta bu ihtiyacı giderdi.
Bana göre Aile Saadeti'nin en önemli misyonu, insanlarımıza...