Peki ya huysuz virjin olsaydı?

Herkes eteğindeki taşları döküp savurduğuna göre şu Bülent Ersoy'un Anıtkabir ziyaretini salim kafayla değerlendirmekte fayda var. Malum, tekerlekli sandalyedeki Ersoy'a yol boyunca şemsiye tutarak refakat eden subay ve Anıtkabir komutanı görevden alınıp, Şemdinli'ye gönderilmişti.

Her şeyden önce: özel günler dışında, içinden geldiği için Aziz Atatürk'ü ziyaret eden Bülent Ersoy'u örnek tutumundan dolayı kutluyorum. Doğu ve Güneydoğu'nun 2022 yılında hâlâ sürgün bölgesi olarak görülüp, gösterilmesini ise fena halde yadırgıyorum. Gelelim şemsiye meselesine:
Peki ya o subayımız, Huysuz Virjin olarak tanınan merhum Seyfi Dursunoğlu'na o şemsiyeyi tutsaydı, bu kadar tepki alır mıydı? Zira Huysuz Virjin yıllardır sahneye kadın kostümüyle çıkıp şov yapmıştı. Hayır, asla tepki almaz, hatta alkışlanırdı. Neden? Çünkü Huysuz Virjin tüm mal varlığını Mehmetçik Vakfı'na bağışlamıştı.
Sevgi ve saygı, çıkar gözetilmediği zaman gerçektir. Bilmem anlatabildim mi?

Helal olsun Ali Poyrazoğlu'na!
Ali Poyrazoğlu Tiyatrosu 50 yaşında... Tiyatroya gitmenin lüks ya da entel takıntısı sayıldığı, devlet desteğinin asgari düzeyde tutulduğu, perdelerin ekonomik nedenlerle sürekli indiği bir ülkede özel bir tiyatroyu 50 yıldır açık tutmak için gerçekten de Ali Poyrazoğlu gibi bir sihirbaz olmak gerekiyor.
Ali ağabeyi çok uzun bir zamandır tanırım. Arkadaşım Şeytan filminin final sahnesinde (Şeytan'ın göğe uçması) Ali Ağabey, Taksim'deki bir apartmanın beşinci katının penceresinden uzatılan kalasın üzerine çıktığında (1988) ben muhabir olarak oradaydım. Onu hep takip ettim. Oyunlarını,