Nar çiçeğim, Narin’im

Narin ile aynı yaşta kızım var benim.
Ondandır ki, bir yanıyor, bir ürperiyor tenim.
Sanki cehennem ile kutbun Araf'ındayım.
Adalet artık bir kadın adı, şimdi ben de "kısasın" tarafındayım.
"Koy kendini o babanın yerine" deseler, koyamam.
Bilirim ki evlat acısı, çekene mahsus, bu saatten sonra empatiye inanamam.
O acıyı tarif etmek kimin ne haddine?
Hele bir koparsınlar da canını canından, kederi yeter de artar yedi ceddine.
Ağrı'da Leyla evladımızı da dere yatağında bulmadık mı cansız?




Peki hesabını verdi mi ki o kansız?
Ondan sebep Giresun'da iki bebe daha katledildi.
Tıpkı Narin gibi onlar da sadece ekrandan seyredildi.
Belli ki yine karakolda doğru söyleyip, mahkemede şaşacaklar.
Çocukları melek yapmakla -tövbe ki- Yaradan'a şirk koşacaklar.
İfadeleri değişecek amcaların, dayıların.
Büyümeden istatistik oldu bebeler, ne hükmü var ki...