Hey gidi günler...

Maksim, Çakıl, Gar, Taşlık... Orta yaşın üzerindekiler, bir dönem eğlence hayatına damga vuran 'aile gazinolarından' söz edeceğimi anlamıştır. Ben de anneannem sayesinde onlarla tanışmıştım.

Rahmetli, her hafta salı günü Yenikapı'daki Gar Gazinosu'nun kadınlar matinesini kaçırmazdı. Gördüklerini öyle ballandıra ballandıra anlatırdı ki, bir hafta sonra ben de onun eteğine yapışır, gazinonun yolunu tutardım.
Sevgili dostum Serhat Hacıpaşalıoğlu, Büyük Kulüp yönetiminin desteği, tecrübeli müzik insanı Hakan Eren'in de yardımıyla 'aile gazinosu konseptini' yıllar sonra Caddebostan'da hayata geçirdi. İçeri girdiğimde sanki zaman tünelinde yolculuğa çıkmış gibi oldum. 

YAZININ DEVAMI
ÇOK OKUNAN YAZARLAR
YAZARIN DİĞER YAZILARI
Ya Barış Manço olmasaydı? 25 Nisan 2024 | 143 Okunma Erkek düşmanı reklamlar (!) 24 Nisan 2024 | 470 Okunma Neredesiniz sahte Atatürkçüler? 23 Nisan 2024 | 255 Okunma Elin garibanı dururken... 21 Nisan 2024 | 153 Okunma Son nefesimize kadar Gazze! 20 Nisan 2024 | 51 Okunma
TÜM YAZILARI
Yorumlar