Bunu duyup da ürpermemek elde mi?

Depremden pek çok hikaye çıktı, çıkmaya da devam ediyor. Kimi şehir efsanesi olarak dilden dile dolaşıyor, kimi de onlarca tanığın önünde gerçekleşmesine rağmen insan inanmakta zorluk çekiyor.
Bunlardan birine de sosyal medyada rastladım. Olayın pek çok tanığı olmasa buraya taşımayacaktım. Ama duyun, öğrenin istedim.



Genç adam, gönüllü olarak kurtarma çalışmalarına katılmıştı. Kahramanmaraş Belediyesi'nin karşısında bulunan bina enkazında çalışıyordu. Birden yanlarında feryat figan bir anne belirdi. Kazı yapan kepçeleri durdurmaya çalışıyordu. Dedi ki, "Şu duvarın arkasında iki evladım var. Başka yeri kırmayın, oraya ulaşın." Kadın adeta çocuklarının kesin koordinatını vermişti. Oysa o bölüm daha önce kurtarma ekipleri tarafından dinlenmiş, ısı algılayan kameralarla kontrol edilmiş, herhangi bir hayat belirtisine rastlanmamıştı. Ama anne ısrarlıydı. "Çocuklarım orada... Ne olur onları kurtarın" diye haykırıyordu. Ekipler o bölgeye yoğunlaştı....