Türkiye yine buraya mı gidiyor?

Türkiye’de giderek hızlanarak derinleşen bir ekonomik kriz yaşanıyor. Bu ekonomik kriz, Türkiye tarihinin en büyük ekonomik krizi olacağa benzemektedir. Her gün binlerce işçi işten çıkarılıyor. Konkordato ilan eden işletmeler, çeşitli oyunlarla, sözde öncelikli olan işçi alacaklarının önüne diğer borçları geçiriyor; işçi alacakları ödenmiyor. Kredi kartı ve tüketici kredisi borçlarının taksitlerini ödemek zorunda kalan işçiler, büyük sıkıntılara itiliyor. Birçok işçi de, derinleşen kriz koşullarında, işlerinde kalabilmek için daha düşük ücretleri ve daha kötü çalışma koşullarını kabule zorlanıyor.
Türkiye 30-31 yıl önce bu durumun biraz daha hafifini yaşamıştı. Ekonomik kriz yoktu ancak yıllardır işçi haklarına yönelik çok güçlü bir saldırı söz konusuydu. İşçi ücretleri 1980’li yıllarda düşmeye başlamış ve ücretlerin satınalma gücü 1987-1988 yıllarında 1980 yılının üçte biri düzeyine inmişti. İşçilerin tepkisi ancak 1989 Mart yerel seçimleri sonrasında ANAP’ın oy oranının yüzde 21’e düşmesi ve Ankara, İstanbul ve İzmir belediye başkanlıklarını SHP’ye kaptırmasından sonra kitlesel biçimde patlamış, Bahar Eylemleri gerçekleşmişti.
1989 Mart yerel seçimleri ve Bahar Eylemleri öncesinde işçilerin ve memurların çözüm arayışları, o yıllardaki gazetelere acı bir biçimde yansımıştı. Gazetelere yansıyan olaylara ilişkin bazı örnekleri hatırlatıyorum.
EK İŞ YAYGINLAŞTI
Bu dönemde yaşanan yoksullaşma, emeklileri ve ücretli çalışanları ek iş aramaya yöneltti.
Hızlı yoksullaşma yıllarında iki gazeteye yansıyan e...