Doğu Akdeniz havzasındaki stratejik rekabet ve mazlumların ahı

Rusya'nın Suriye'de gerçekleştirdiği müdahalenin büyük ölçüde NATO'nun savunma stratejilerini ve reflekslerini ölçme amacı taşıdığı, NATO'nun izlediği yanlış politikaların bir neticesi olduğu üzerinde önceki yazılarımızda durmuştuk. Meselenin küresel boyutunun bölgesel boyutundan daha büyük olduğu söylenebilir. Elbette bu yaklaşım Rusya'nın Suriye'deki mevcut durumu değiştirmeyi amaçlamadığı anlamına gelmez. Ancak mesele Suriye'nin küresel bir karşılaşma alanı haline geldiği gerçeği göz ardı edilerek yorumlanırsa sağlıklı bir netice elde edilemez.

Rusya'nın Suriye'deki müdahalesinin zamanlaması elbette manidar. Rus savaş uçaklarının DAEŞ mevzileri ile birlikte muhaliflere ait lokasyonları da bombalaması, Hazar Denizinden fırlatılan füzeler gibi askerî girişimlerle Rusya'nın Suriye'deki iç savaşa sert bir biçimde müdahil olması Esed rejiminin önemli ölçüde zayıfladığı, Esed'in rejim saflarında mücadele edecek asker bulmakta zorlandığını itiraf ettiği bir dönemde geldi. Zira muhalifler artık doğrudan Hizbullah ve İran'ın askerî varlıklarıyla çarpışmaya başlamışlardı. Dolayısıyla müdahale rejimin dış destek ihtiyacının oldukça arttığı bir dönemde geldi ve Rusya'nın Suriye üzerindeki nüfuzunu kurumsallaştırabilmesinin önünü açtı.