Şu yaklaşan neyin ışığı?

Rahmetli arkadaşım ressam ve karikatürist Mustafa Kalemci, tanıyanların seslenişiyle “Mistik”ten dinlemiştim bildiğim en büyük yanlış yatırımı.
Banka kartları yeni girmişti hayatımıza. Özendirmek için her alışveriş limiti için hediyeler veriliyordu. Sevgili Mistik'in anlattığı hikâyede, birkaç arkadaş İstanbul'da çok katlı koca bir bina kiralamış, Uzakdoğu'dan yüklü miktarda hediyelik eşya, oyuncak vesaire sipariş etmişlerdi. Muhtemelen o siparişler daha yoldayken bankalar kredi kartlarına özendirme işinde çok basit ama çok radikal bir değişikliğe gitmişti; artık harcamaya göre küçük de olsa belirli bir yüzde para olarak hediye/iade ediliyordu. Hâlâ da kullanılan yöntem bu biliyorsunuz.
O hediyelik eşya yatırımını yapanlar başka bir yol bulup zarardan kurtuldular mı, maceranın devamını bilmiyorum.
Kişisel düzeyde bildiğim bu büyük yanlış yatırımın devletler düzeyinde ne kadar çok yaşandığının tanığı koca bir tarih var.