Gerçeklerin ozanı: Gyula İllyes

Ünlü Macar ozanı Gyula İllyes (1902-1983), toprak emekçisi bir aileden gelmektedir. Gençliğinde birsüre Fransa’da kaldı ve orada, yenilikçi ozanlarla yakın dostluklar kurdu: Aragon, Eluard, Breton vb… 
  Gyula İllyes’in dili, açık ve durudur... Gerek günlük yaşamla ilgili konuları, gerekse yaşlılık ve ölüm izleklerini işleyen şiirleri, yalın söylemlerle örülmüştür. Birçok şiir yazdı. Fransızca olarak yazdığı şiirlerin yanında, tiyatro oyunları ve gezdiği ülkelerle ilgili anı yazıları da vardır. 
  Dünyaca ünlü ozan Gyula İllyes; halkının sorunlarını, gerçekçi ve lirik bir anlatımla dillendirdi...

*** *** ***

GÖZYAŞLARIMDAKİ UMUT 

Devrilecek mezarım üstüne dünya,
Notrdam Kilisesi’yle kentler ve dağlar tekmil ormanlarıyla. 
Üstelik o gök kubbe de çökecek üstüme,
yatarken toprak altında ben. 
Ne var ki dile gelmez bir kuşku yüreğimde, 
bozuyor keyfimi habire...
Bilmem biraz anlayacak mısın beni...? 
Benim kara gözlü yavrum, 
yıkıntılar denizi üstündeki bu çölde,
adım adım sen yürüyorsun.
Ve sen yaşayacaksın benden sonra da;
sensin benim tedirgin sonsuzluğum... 
Yaradılış’ın o ilk dönüşleri var ya, 
çıkrığa sarılmış ipliğe benzer hani;
kaç kez koptu, kaç kez bağlandı kimbilir.
İşte o basit ipliği yaşamımın, kaç ana-baba arasında,