Bazen aşk bazen hüzün...

KAYAHAN, 'Kiracıyız' dediği dünyadan göçtü, arkasında bir ömre sığdırılması zor ezgiler, besteler bıraktı.

Sevgi, hasret, fedakârlık, tutku, zaman, yaşam ve diğer bir sürü "hayati hissedişler" hakkında derin duygulara ses verdi.
Parçalanmış zamanları, ayrı düşülmüş, unutulmaya yüz tutmuş hasletleri; bazen aşk, bazen hasret, bazen hüzün, bazen asil vazgeçişler olarak, ama hep sevgi parantezinde anlattı.
Kırmızı çizgisi sevgi olan bir ozan, besteci olarak tavizsiz, kendi müziğini yaptı. Dünya ölçeğinde, yaptığı her şarkı zirve yapmış besteci yorumcu sayısı çok değil. Kayahan kısa sayılabilecek hayatında bunu başardı.
Bugünlerde giderek ayrıştırılmaya çalışılan toplumsal duygu dünyamızı sevgi ortak paydasında bir arada tutmaya çalıştı.
Güce yaranma kaygısı taşımadı, telif hakkının, yani sanatçının alınterinin peşinden gitti. Milyonlarca aşkın, ayrılığın unutulmaz müziği oldu, oluyor, olacak..
Her zaman, yolu sevgiden geçenlerle bir gün buluşacağına inandı ve zamanı arkasında bırakarak, buluşma yerine doğru yola çıktı...