"Velîler, günâha devam etmekten mahfuzdurlar"

"Günâh işlemek, insanı helâk etmez. Günâha devam etmek, tövbeyi terk etmek, helâk eder."

Abdülfettâh-ı Bağdadî Akrî hazretleri İstanbul’daki âlim ve evliyânın en büyüklerindendir. 192 (m. 1778) senesinde Bağdad’da doğdu. Mevlânâ Hâlid-i Bağdadî hazretlerinin talebesidir. Tasavvufta pek yüksek derecelerin sahibi ve fıkıh ilminde büyük âlim idi. İstanbul halkı senelerce onun feyz ve bereketlerinden istifâde etti. 1281 (m. 1864) senesinde Üsküdar'da vefât etti. Ebû Eyyûb-el-Ensârî ve diğer Eshâb-ı kirâmdan sonra, İstanbul’un en yüksek üç evliyâsından biri de Abdülfettâh-ı Akrî hazretleridir.

Bu mübarek zat buyurdu ki:

Bir sahâbîye hattâ herhangi bir Müslümana dil uzatmak câiz olmaz. Her Müslümanı ve Eshâb-ı kirâmın hepsini iyilikle yâd etmemiz emrolundu. Üstadım Mevlânâ Hâlid-i Bağdâdî, (Âdâb-ı tarîka-i aliyye) kitâbında buyuruyor ki: (Ehlullaha itirâz eden kimsenin kâfirlik üzere öleceğini gösteren hadîs-i şerîfler vardır. Velînin masum olması şart değildir. Eshâb-ı kirâm arasında had cezâsı verilen ve eli kesilen oldu. Hâlbuki, sahâbenin en aşağı derecede olanı da velî idi. Hepsi, sahâbî olmayan velîlerin hepsinden daha yüksek idiler. Velîlerin hepsi, günâha devam etmekten mahfûzdurlar. Hepsi tövbe ve istiğfâr eder. Belki, bazen günâh işlediği için pişmanlıkları, ağlamaları, Allahü teâlâya yalvarmaları daha çok olur. Dereceleri artar. Bu sebeple, (Hikem-i Atâiyye)de, (Zillet ve inkisâra sebep olan günâh, izzet-i nefse ve kibre sebep olan tâatten daha hayırlıdır) denilmiştir. Amelleri ve sıfatları müsâvi olan iki velîden, tövbesi daha çok olanın, masûm olandan daha üstün olduğu bildirildi.)

YAZININ DEVAMI