Resûlullah, özür dileyen özrünü kabul ederdi...

Resûlullah efendimiz çok şefkatli idi. Dâima iyiliği emreder ve iyilik sahiblerine yakın dururdu.    Behrâm bin Abdullah Demîrî hazretleri Mâlikî mezhebi fıkıh âlimlerindendir. 34 (m. 1334)’de...

Resûlullah efendimiz çok şefkatli idi. Dâima iyiliği emreder ve iyilik sahiblerine yakın dururdu
 
Behrâm bin Abdullah Demîrî hazretleri Mâlikî mezhebi fıkıh âlimlerindendir. 34 (m. 1334)’de doğdu. 805 (m. 1402)’de vefât etti. Bir dersinde buyurdu ki:
Resûlullah efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) hediye kabul eder ve verene hediye ile mukabele buyururlardı. Dâima başkalarına yardım ederdi. Fakirlerin davetini de kabul eder, onları teşrîf ederlerdi. Medîne-i Münevvere'nin en uzak yerlerinde bulunan hastaları ziyâret ederdi. İhtiyâç sahibi ve âciz kimseler olabileceği ihtimâli üzerine, namazları fazla uzatmazdı. Kendisinden özür dileyenlerin özürlerini kabul ederdi. Kendisini ziyârete gelenlere pekçok ikramda bulunurdu. Eshâbından ve Ehl-i beytinden herkese terbiye ile “buyurun” diyerek cevap verirdi. Yanında bulunanlara aynı sevgiyi gösterirlerdi.
Enes bin Mâlik (radıyallahü anh) buyurdu ki: “Resûlullaha on sene hizmet ettim. Bana, yaptığım bir şeyden dolayı, bunu niçin böyle yaptın veya yapmadığım bir şey için de, bunu niçin yapmadın” buyurmadı.
Resûlullah efendimiz çok şefkatli idi. Dâima iyiliği emreder ve iyilik sahiblerine yakın dururdu. Kötülüğe, kötülük ile muamele etmezdi. Kötülük sahibine müsamaha gösterirler, onu affederlerdi, iyilikten gücünün yettiğini yapardı. İbn-i Mes’ûd (radıyallahü anh) buyurdu ki:
“Resulullah efendimiz ümmetine meşakkat olacak ve güç gelecek şeyleri emir buyurmamış, onlara dâima kolay şeyleri emretmiştir.”
Dostu da, düşmanı da, O’nun adâletine, ilmine ve yüksek bir ahlâka sahip olduğuna şehâdet etmektedir. Resûlullahın susması çok olup, vakar sahibi idi. Az konuşurdu. Güzel olmayan sözlerden yüz çevirirdi. Meclisi, hidâyet, ilim, hilim ve hayır meclisi idi. O’nun bulunduğu mecliste, gürültü olmaz, her kafadan bir ses çıkmazdı. Adâlet ve edep yolunda asla taviz vermezdi.
Resûlullahın zühdü, kanâati ve ibâdeti: Resûlullahın zühdü pekçok idi. Bu hususta en yüksek mertebede bulunuyordu. Dünyânın parlaklığına ve yaldızına ehemmiyet vermezdi. O, her zaman tâat üzere idi. Kanaatkâr idi. İşlerinde pek temiz ve nezîh idi. İşlerinde ve hâllerinde, kifâyet miktarını tercih buyururdu. Yiyecek ve giyeceklerinde zaruret miktarı ile yetinirdi. Kalın giyeceklerden giyerlerdi. Fazla yemezdi. Eve gelince yemek istemezdi. Onlara açlığını, susuzluğunu belli etmezdi. Eğer yemek getirirlerse yerdi. Su verirlerse içerdi...
YAZININ DEVAMI
ÇOK OKUNAN YAZARLAR
YAZARIN DİĞER YAZILARI
"Borcumu ödemek nasip eyle yâ Rabbî!.." 25 Mart 2024 | 89 Okunma Dört mezhep imâmları mutlak müctehiddirler 07 Ocak 2024 | 148 Okunma Haram işlememek için camdan atlayan genç! 06 Ocak 2024 | 320 Okunma Allah'ın düşmanına yardım etmek!.. 05 Ocak 2024 | 113 Okunma Duânın kabûl olmasının şartları ve edepleri... 04 Ocak 2024 | 205 Okunma
TÜM YAZILARI
Yorumlar