“Kâdı, denizde yüzen kimse gibidir!.."

"İlmi ile amel eden âlimlere bir kusur bulup, aleyhinde söz söyleyenler çok olur!.."   Kâdı Saymerî hazretleri Hanefî mezhebi âlimlerinin büyüklerindendir. İran’ın Saymer şehrinde 351 (m....

"İlmi ile amel eden âlimlere bir kusur bulup, aleyhinde söz söyleyenler çok olur!.."
 
Kâdı Saymerî hazretleri Hanefî mezhebi âlimlerinin büyüklerindendir. İran’ın Saymer şehrinde 351 (m. 962)’de doğdu. 436 (m. 1045)’de vefât etti. “Ahbâr-ı Ebû Hanîfe ve eshâbihî” kitabından seçmeler:
İmâm-ı Azam, Eshâb-ı kirâmdan işittiği hadîs-i şerîfleri rivâyet ederken buyuruyor ki:
16 yaşında iken, 96 (m. 715) senesinde babamla beraber hac yapmıştık. Orada yaşlı bir zât ile karşılaştım. İnsanlar etrâfında toplanmışlardı. Babama: “Bu zât kimdir?” diye sordum. Dedi ki: “Bu zât, Resûlullah Efendimizin (sallallahü aleyhi ve sellem) eshabından Abdullah bin Hâris’tir.” Ben de babama “Onun yanında ne var ki, insanlar yanında toplanmışlar?” diye sorunca, “Peygamber Efendimizden dinlediği hadîs-i şerîfler vardır” dedi. Babama “Beni onun yanına götür de, söylediklerini işiteyim” dedim, O sırada yanıma geldi. İnsanlar, ondan ayrılmaya başlamıştı. Ona çok yaklaştım ve onun “Resûlullah Efendimiz, (Bir kimse fakîh olursa, Allahü teâlâ, onun özlediği şeyleri ve rızkını, ummadığı yerlerden gönderir)  buyurdu, dediğini işittim.”
Eshâb-ı kirâmdan Enes bin Mâlik’i gördüm ve ondan işittim, diyordu ki: “Resûlullah Efendimizin (Hayır, iyilik yapmaya sebep olan kimse, o hayrı yapan gibi sevap kazanır. Allahü teâlâ üzüntülü olanlara yardım etmeyi sever) buyurduğunu işittim.” İmâmı a’zam, fıkıh ilminde herkesin suâllerine fetvâ vermeye başlayınca, kendisini kıskanıp hased edenler, çekemeyenler olmuştu. Bunun üzerine “Kâdı (hüküm veren âlim), denizde yüzen kimse gibidir. İlim denizinde yüzüp de, kendisinden râzı olunan kaç kimse gelmiştir?” buyurdu. İlmi ile amel eden âlimlere bir kusur bulup, aleyhinde söz söyleyenler çok oldu, demek istedi. Hocası Hammâd bin Ebî Süleymân, İmâm-ı a’zam Ebû Hanîfe hakkında buyurdu ki: “Ebû Hanîfe, ağırbaşlı, vakar ve vera sahibi olarak bize gelir, ilim meclisimizde otururdu. Biz onu, ilimle gıdâlandırıyorduk. Öyle oldu ki, her meseleyi ince ince tetkik ederdi. Anlatılanlar kendisine hafif gelmeye başladı. Vallahi, onun anlayışı çok güzel, hafızası çok kuvvetli idi. Bu hâliyle, diğerlerinden daha çok bilen birisi olması sebebiyle, kendisini kıskanıp kötülediler, onu karşılarına aldılar. Ben şunu iyi biliyorum ki, ilim Numân’ın (Ebû Hanîfe’nin) bulunduğu yerdedir. Bunun böyle olduğunu, güneşin ışıklarının, gecenin karanlığını parlatan bir nûr olduğunu bildiğim gibi biliyorum.”
YAZININ DEVAMI
ÇOK OKUNAN YAZARLAR
YAZARIN DİĞER YAZILARI
"Borcumu ödemek nasip eyle yâ Rabbî!.." 25 Mart 2024 | 89 Okunma Dört mezhep imâmları mutlak müctehiddirler 07 Ocak 2024 | 148 Okunma Haram işlememek için camdan atlayan genç! 06 Ocak 2024 | 320 Okunma Allah'ın düşmanına yardım etmek!.. 05 Ocak 2024 | 113 Okunma Duânın kabûl olmasının şartları ve edepleri... 04 Ocak 2024 | 203 Okunma
TÜM YAZILARI
Yorumlar