İhsânda bulunduğun kimseyi mahcup etme!

Ezâ, nimet verdiği, ihsânda bulunduğu kimseyi mahcup etmek, utandırmaktır. Ebü’l-Kâsım Nüveyrî hazretleri Şafii âlimidir. 801 (m. 1399)’da Mısır’da doğdu. 898 (m. 1493)’de...

Ezâ, nimet verdiği, ihsânda bulunduğu kimseyi mahcup etmek, utandırmaktır.

Ebü’l-Kâsım Nüveyrî hazretleri Şafii âlimidir. 801 (m. 1399)’da Mısır’da doğdu. 898 (m. 1493)’de Mekke-i mükerremede vefât etti. “Târih-ül-Hulefâ” kitabında şunları anlatmaktadır:

Sûre-i Bekaranın sonunda meâl-i şerîfi (Mallarını Allah yolunda infâk edenler, dağıtanlar...) olan 262. âyet-i kerîmesi, hazret-i Osmân bin Affân ve hazret-i Abdürrahmân bin Avf “radıyallahü anhümâ” hakkında nâzil olmuştur...

Abdürrahmân bin Avf, Resûlullahın “sallallahü aleyhi ve sellem” huzûruna dört bin dirhem getirdi, koydu. Dedi ki: Yanımda sekiz bin dirhem var idi. Dört bin dirhemi kendime ve âileme alıkoydum. Dört bin dirhemi Rabbime ödünç verdim. Resûl-i ekrem ona buyurdu ki: (Evinde bıraktığına ve borç verdiğine, Allahü teâlâ bereket versin!) Fakat Osmân “radıyallahü anh” Müslümânları Tebûk gazâsında techîz etti. Ticâret develerini, hevedleri ve çulları ile berâber verdi. O iki serverin hakkında bu âyet-i kerîme nâzil oldu.

YAZININ DEVAMI