"Benden kullarıma bildir!.."

"Mucize" peygamber olduğunu söyleyen kimsenin, doğru söylediğini bildiren şeydir.

  İmâdüddîn bin Kâdı Ebî Hâzim hazretleri hadîs, usûl ve Hanbelî mezhebi fıkıh âlimidir. Ebû Ya’lâ Sagîr ismiyle meşhur olup, 494 (m. 1101)’de Bağdad’da doğdu. 560 (m. 1165)’de orada vefât etti. Bir dersinde buyurdu ki: Kelâm ilminin âlimlerine göre, Allahü teâlânın, (Seni şu yerlerdeki insanlara veya bütün insanlara gönderdim), yâhut, (Benden kullarıma bildir!) veya bunlar gibi dediği kimseye (Nebî), yani (Peygamber) denir. Peygamber olmak için, insanda riyâzet ve mücâhede gibi, bazı şartların bulunması veya buna elverişli olarak doğmuş olmak lâzım değildir. Allahü teâlâ, dilediğini seçerek, bunu ihsân eder. O, her şeyi bilir ve en iyisini yapar. İrâde ettiğini yapar. Her şeyi yapmaya kâdirdir. Kelâm âlimlerine göre, Peygamberin (Mucize) göstermesi de şart değildir. (Mucize), peygamber olduğunu söyleyen kimsenin, doğru söylediğini bildiren şeydir. Mucizenin şartları vardır: 1- Allahın, mu'tâd sebepler olmadan yapmasıdır. Çünkü, Onun Peygamberini tasdik ettirecektir. 2- Hârikulâde olmalıdır. Âdet olan şeyler, mesela Güneş'in her gün şarktan doğması, ilkbaharda çiçeklerin açması, mucize olmaz. 3- Bunu, başkalarının yapamaması lâzımdır. 4- Peygamber olduğunu bildiren kimsenin istediği zaman hâsıl olmalıdır. 5- İstediğine uygun olmalıdır. Meselâ şu ölüyü dirilteceğim, deyince, başka hârika hâsıl olursa, meselâ dağ ikiye ayrılırsa, mucize olmaz. 6- İsteyip de hâsıl olan mucize, kendisini yalanlamamalıdır. Meselâ, şu hayvan ile konuşacağım, deyince, hayvan (Bu yalancıdır) derse, mucize olmaz. 7- Mucize, peygamber...