"Çocuğa hediye" diyerek verilenler

"Hediye etmek niyeti ile getirilen şey 'çocuğa' diyerek verilirse, anaya babaya getirilmiş olur."

Muhammed ibn-i Sûde hazretleri Mâlikî fıkıh ve hadis âlimidir. 1111 (m. 1700)’de Fas'ta dünyaya gel­di. Medrese tahsilinden sonra Merakeş ve Fas'ta kadı­lık yaptı. 1209 (m. 1795)’de vefat etti. Bir dersinde buyurdu ki:
Çocuğa hiçbir ibâdet farz değildir. Hiçbir şey harâm değildir. Aklı olunca, îmân etmesi vâcip olur denildi. Sadaka-i fıtr ve kurbanın, kendi malından vâcip olması da ihtilâflıdır. Toprağı varsa, uşur ve harâc vermesi lâzımdır. Fâsid olmayan ibâdetlerinin sevâblarına kavuşur. Çocuğa ilim öğretenlere, iyilik yaptıranlara çok sevâp verilir. Büyüklere imâm olamaz. Bir kimse, bir çocuğa imâm olunca, cemaat sevâbı hâsıl olur. Cuma ve bayram hutbesi okuması câiz olur. Sultân, yanî devlet reîsi olabilir ise de, milleti idâre için bir vâlî tayîn eder. İzin verilince dava açabilir ve yemîni kabul edilir. Ezân okuması sahîh ise de, mekrûhtur. Farz-ı kifâyeyi yapması ile büyüklerden sâkıt olmaz. Bir şeyi yapması için çocuğa izin vermek câizdir. Çocuğun izinli olduğunu ve getirdiği şeyin hediye olduğunu söylemesi kabul edilir. Sattığı şeyi, izinli olduğunu sorup anladıktan sonra, almak câiz olur. Çocuğun [başkasının malından] getirdiği hediyeyi ve sadakayı almak da böyledir. Çocuğun izinli olduğunda şüphe edilirse, araştırmak lâzım olur. Öğrenmesi için çocuğa Kur’ân-ı kerîm vermek câiz olur. Kız çocuğun küpe için kulağını delmek câizdir. Çocuğa gelen hediyeyi, çocuğa zarûri lâzım değilse, yalnız fakîr olan anası babası yiyebilir. Ana baba fakîr değil, fakat kendilerinde bulunmayan bir şey ise, yiyebilirler ve kıymetini çocuğa öderler. Anaya babaya hediye etmek niyeti ile getirilen şeyi, kıymetsiz olduğunu bildirmek için, 'çocuğa hediye' diyerek verilirse, anaya babaya getirilmiş olur. Bunu, zengin iseler de yiyebilirler ve dilediklerine verebilirler.