İyi ki kayınvalidemi dinlemişim!

“Onu aileden bir büyük olarak sayıp ona özel bir bohça hazırlamış olmama çok sevinmiş...” Yeni gelindim o zamanlar… Kayınvalidem “Kamile Teyze’ne gideceğiz. Ona bir bohça hazırlayalım....

“Onu aileden bir büyük olarak sayıp ona özel bir bohça hazırlamış olmama çok sevinmiş...”

Yeni gelindim o zamanlar… Kayınvalidem “Kamile Teyze’ne gideceğiz. Ona bir bohça hazırlayalım. Büyüklere götürülür” dedi. Açıkçası o yaşıma kadar böyle gelenekleri pek önemsemezdim. Bir de yaşlı ve hasta bir kadın benim hazırladığım bohçaya iltifat eder miydi ki? Yine de kayınvalidemin sözünü dinledim. Çeyizimden birkaç parça güzel eşyayı bohça yaptım; havlu, tülbent, patik vs. işte hazırladım elimden geldiği kadar.

O gün, arkadaşlarla ilk defa bulunuyordum Kamile Teyze’de. Hoşbeş vesaireden sonra hediyemi takdim ettim kendilerine. Bohçayı görünce gözleri aydınlandı. O kadar önem verdi ki o kadar memnun oldu ki içindekileri arkadaşlara da göstererek teker teker inceledi. Gözleri doldu, çok sevindi. Durup durup ilk defa teşekkür ediyor gibi defalarca teşekkür etti, dua etti.

O kadar mı mutlu olmuştu? Şaşırdım açıkçası… Bir bohçaya bu kadar önem vermesi beni hayrete düşürdü. Meğer duygulandığı şey...

YAZININ DEVAMI