Her şey çok para vaadiyle başladı

“Büyük temsilcilerden olabilmek, prim üstüne primleri cebime atmak adına devam ettiriyordum...”

    Aslında “çok para” vaadiyle başladı her şey...  Şu topuklu ayakkabı ve sözde kuğul kıyafetleri giyerek başladım. Çok para, bereketsiz para, haddini bilmez para... İyi geldiğini sandım. Yanılmışım. O nedenle uyanmaya başladığımda uzun uzun düşündüm. Hatalarımı gördüğümde bu duruma ortak ettiğim sizlerin vebali çöktü omzuma. İşte bu kritik mevzunun anonsu için mikrondayım. Hayat tarzıma sinen şu makyaj, bu hâl ve görselliğimle karşınıza geçip medhiyeler dizdiğim ürünlerin en kısa açılımı tuzaktır. Daha önce filanca firmanın diyet ürünlerini, cilt bakımı ve temizlik ürünlerini ve bilmem kap kacaklarını ağzımın suyu akarak pazarlıyordum. Büyük temsilcilerden olabilmek, prim üstüne primleri cebime atmak adına bu akımı devam ettirmem gerekiyordu. Ne kadar büyük olabilirdim ki? Sizi tuzağa çekercesine dış pazara müptela ederek çok büyüyecektim. Şuracıkta yerli yapım bir cam sürahi ve aynı yapım cam bardak yerine, ne idüğü belirsiz, ithal ve pahası da cabası olan ürünler duruyor. Farkındayım beni rahat bırakmayacaklar. Olsun. Vicdanımın rahat bırakması kâfi gelecek. Bir de vebal... Az önce değindiğim gibi omuzuma hesabı belirsiz yüklediğim... Şimdi sizden bir kez daha özür diliyorum. Anne karnından alınan ceninlere ilaveten sağlık düşmanı elementler bileşimi kimi makyaj...