Her ramazanda hatırıma gelir...
Onları ardından “amin” diyerek yolcu ettikten sonra baktım ki rahatsızlığımdan da eser kalmamış... Her sene Ramazan-ı şerif geldiğinde, yâd etmeyince o günleri o saatleri yeniden yaşamayınca...
Onları ardından “amin” diyerek yolcu ettikten sonra baktım ki rahatsızlığımdan da eser kalmamış...
Her sene Ramazan-ı şerif geldiğinde, yâd etmeyince o günleri o saatleri yeniden yaşamayınca duramıyorum.
1983 senesi Ramazan-ı şerif ayının Kadir Gecesi gündüzü idi. Rahatsız idim. Ahmet Turgal Abimiz ile pazarlama hizmetlerine çıkamamıştım. Kanarya’daki iş yerimize Mübarek hocamız Hüseyin Hilmi Efendi habersizce saat 14.00 sıralarında ziyarete geldiler. Ben onun otomobilini kapımızın önünde görünce çok şaşırmıştım. Hemen karşılamak için araca yaklaşıp selam verdim:
"Aleykümselam kardeşim. Kazım Bey siz misiniz? Biz sizin ziyaretinize geldik” buyurdular. Yan yana oturduk. Çok yakınına gelmemi istedi. Biraz daha derken dizlerimin kendi dizlerine değinceye kadar yaklaşmamı istedi.
Pastanemizin karşısında bize ait boş bir dükkân vardı. O dükkânı göstererek “Burada ne yapmayı düşünüyorsunuz kardeşim?”...
Günümüzde yaşanmış hatıralar
25 Mart 2024 | 96 Okunma
Köyde market tavuğu mu?
05 Ocak 2024 | 140 Okunma
İlle vatan ille vatan
04 Ocak 2024 | 67 Okunma
"Köylüme selam söyle"
03 Ocak 2024 | 90 Okunma
İlaç gibi sohbet
02 Ocak 2024 | 119 Okunma
TÜM YAZILARI