Gücümün tükendiğini hissettiğimde...

“Varacağım yer 65-70 kilometre mesafedeydi. Akşam karanlığı çökmüş yağmur başlamıştı...” Almanya’da araba transferi yapan bir ''rent a car'' firmasında çalışıyordum....

“Varacağım yer 65-70 kilometre mesafedeydi. Akşam karanlığı çökmüş yağmur başlamıştı...”

Almanya’da araba transferi yapan bir ''rent a car'' firmasında çalışıyordum. 2002 yılının güz mevsimiydi. Merkezimiz Almanya’nın Baden-Württemberg eyaletinin güneyinde (Stuttgart civarında) Reutlingen şehriydi. Merkezden aldığım bir kamyoneti Freiburg yakınlarında Sclacdorf kasabasına saat 17.00’de teslim etmem gerekiyordu.

Arabanın benzini gideceğim yere yetecek kadar ayarlıydı. Yolu uzatmak veya kaybetmek riskti. Otobanda hemen her 10 kilometrede bir "Austfart" levhasıyla belirlenmiş çıkış yerleri vardı. Varacağım yere 20 km filan vardı. Derken önümde üç tırın arka arkaya seyrettiğini gördüm. Bunları sollamak durumundaydım. Ama bu bana çok pahalıya mal olacaktı.

Ben birinci tırı geçip ikinciyi, sonra üçüncüyü sollayacağım derken çıkış levhasını atlamışım. Bir daha çıkış noktası gelene kadar en az 35 kilometre kadar devam etmek zorunda kaldım. Geriye dönüşüm de imkânsızdı. Nihayetinde bir çıkış bulup geri döndüğümde arabanın benzininin de kırmızı ışığa döndüğünü gördüm. Varacağım yer ise yaklaşık 65-70 kilometre mesafedeydi. Şehre girdiğimde akşam karanlığı çökmüş yağmur yağmaya başlamıştı.

YAZININ DEVAMI