Edeple gelen lütufla gider...

“İnşallah sırada 5. sınıfa geçen oğlum var. Nasip olursa onunla da geleceğim İstanbul’a...” Türkiye gazetesinin kaset hizmetlerine başladığı yıllardı… Ben ilkokulda okuyorum...

“İnşallah sırada 5. sınıfa geçen oğlum var. Nasip olursa onunla da geleceğim İstanbul’a...”

Türkiye gazetesinin kaset hizmetlerine başladığı yıllardı… Ben ilkokulda okuyorum kardeşim birkaç yaşlarında… Ailecek arabamıza bindik… İstikametimiz İstanbul, aracımızdaki kasetçalardan, Aziz Mahmut Hüdai hazretlerinin kasetini dinliyoruz… Bitiyor tekrar başlıyor. Bıkmadan usanmadan her defasında aynı heyecan içinde dinleye dinleye geliyoruz...

Nice zaman sonra Harem tarafından uzaktan denizi görünce bizde bir sevinç bir neşe… İstanbul gördüğümüz yok ki o zamanlar.

Sora soruştura döne dolaşa saatlerce türbeyi aradık. Arabada hayatından kesitler dinlediğimiz Aziz Mahmut Hüdai hazretlerinin kabrini kimseler ne duymuş ne de gitmiş… Nihayet uzun aramalardan sonra bir yokuşu işaret ettiler “aha şurada bir yatır var ama kapalı; kimdir bilmiyoruz” dediler.

YAZININ DEVAMI