Çocuklar "Şeker Dede" diyordu ona...

“Herhangi bir maddi beklentisi yoktu. Ona teşekkür etmek dünyaları vermek gibiydi...” Sıradan kıyafetleri, tatlı dili, tertemiz nurlu yüzü, mis kokan elbiseleri ve güler yüzlü davranışlarıyla Şeker Dede’yi sevmeyen yoktu mahallede.

Ses tonu iyilik saçıyordu. Yamaç bir yerde tek katlı küçük evde yaşıyordu. Bilgili, kültürlü insanlara yardım etmeyi seven biriydi...

Onun fikirleri pek çok insana altın değerinde nasihatti. Bazı zamanlar içinden çıkılmaz sıkıntıları çözmek için ona danışılırdı. Asıl adı Hikmet’ti. Fakat çarşıdan gelirken, etrafına toplanan çocuklara şeker dağıttığı için kendisine “Şeker Dede” diyorlardı. Bir çocuk gibi oyunlar kurup oynar, oradaki çocukları etrafına toplayıp saatlerce eğlendirirdi.

Sevgi doluydu… Kimseyi kırmaz, tatlı diliyle doğruları anlatarak bilgeliğini konuştururdu. Gencinden yaşlısına tüm mahallenin hayran kaldığı biriydi. Çocukları gerçekten çok severdi.

YAZININ DEVAMI