Çocuklar bilmeden ağlar

“Yangından kurtarır gibi dükkânın dışına alıp aceleyle kepenkleri indirip kapıyı kilitlediler...” Gazetemiz sayesinde, hâtıraların ne kıymetli olduğunu fark ettim. Ben de sizinle yıllar...

“Yangından kurtarır gibi dükkânın dışına alıp aceleyle kepenkleri indirip kapıyı kilitlediler...”
Gazetemiz sayesinde, hâtıraların ne kıymetli olduğunu fark ettim. Ben de sizinle yıllar geçtiği hâlde unutamadığım annemin vefatıyla ilgili o acı günümü paylaşacağım... Elbette ölüm ve ayrılık biz insanlar için ama insan ne kadar büyürse büyüsün içindeki özlem hep taze kalıyor…
Bundan tam dokuz yıl önce idi. Babam annem ve üç kız kardeşimle biz de mutlu ve huzurluyduk. Annem dördüncü hamileliğinin son günlerini yaşıyordu.
O sabah sancısı olmadığı hâlde “doğum günleri geçti” diyerek annemi hastaneye götürmüşlerdi.
Bizim bir tuhafiye dükkânımız vardı. Ben ve arkadaşım dükkânımıza gittik. Bu arada heyecanla annemden müjdeli bir haber bekliyorduk. Üstelik doğacak olan kardeşimiz için de alacağımız hediyelerin hayallerini kuruyorduk...
YAZININ DEVAMI
ÇOK OKUNAN YAZARLAR
YAZARIN DİĞER YAZILARI
Günümüzde yaşanmış hatıralar 25 Mart 2024 | 96 Okunma Köyde market tavuğu mu? 05 Ocak 2024 | 141 Okunma İlle vatan ille vatan 04 Ocak 2024 | 67 Okunma "Köylüme selam söyle" 03 Ocak 2024 | 91 Okunma İlaç gibi sohbet 02 Ocak 2024 | 119 Okunma
TÜM YAZILARI
Yorumlar