“Ben olayım komutanım!”
“O kadar dalmışım ki yanıma gelene kadar onu fark etmemişim. Erol Asteğmenimdi.” Acemi birliğinde herkesin mektubu gelir isimler okunurken ve havada uçuşan zarflara bakarken yutkunuyor, gurbetin...
“O kadar dalmışım ki yanıma gelene kadar onu fark etmemişim. Erol Asteğmenimdi.”
Acemi birliğinde herkesin mektubu gelir isimler okunurken ve havada uçuşan zarflara bakarken yutkunuyor, gurbetin ağırlığını kırık kalbimde bir kara daha hissediyordum.
O yıllar öyleydi… Cep telefonları olmadığı için dertlerimizi dileklerimizi hasretlerimizi mektuplara yüklerdik… Günlerce mektup yolu beklerdik… Ama beni asıl kahreden ailemden bir kuruş bile havale gelmemesiydi. Koca bölükte para havalesi ve mektubu gelmeyen tek asker bendim… Kader…
Bir gün sabah içtimaında Erol Asteğmenim terzihaneye bir er arandığını söyledi. Hemen ileri fırladım ve gözlerinin içine bakarak:
Günümüzde yaşanmış hatıralar
25 Mart 2024 | 100 Okunma
Köyde market tavuğu mu?
05 Ocak 2024 | 142 Okunma
İlle vatan ille vatan
04 Ocak 2024 | 68 Okunma
"Köylüme selam söyle"
03 Ocak 2024 | 93 Okunma
İlaç gibi sohbet
02 Ocak 2024 | 121 Okunma
TÜM YAZILARI
