Babama yine borçlu kaldım...

“Elimden geldiğince yardım etmeliydim babama. Başka çaresi yoktu; yüreğimi susturmanın.” Köydeki çocukluğumla ilgili hatıramı anlatmaya bugün de devam ediyorum... Sabah serinliğinde yürümenin...

“Elimden geldiğince yardım etmeliydim babama. Başka çaresi yoktu; yüreğimi susturmanın.”
Köydeki çocukluğumla ilgili hatıramı anlatmaya bugün de devam ediyorum... Sabah serinliğinde yürümenin güzel olduğunu, tecrübelerimden bilirdim zaten. Güneş, özellikle kış mevsimi güzeldir. İçini ısıtır insanın. Ya haziran, temmuz ve ağustosta?
Hele Antalya ve Manavgat’taysanız! Hele hele güneşin bağrında yürümek zorundaysanız!
Bir de üzerinizde yük var ve ağaç yoksa hiç çevrenizde?
Hem benim kitap, defter dolu bavulumu, hem kendi heybesini taşıyan babam, güneşle birlikte boncuk boncuk terlemeye de başlamıştı. Onun yerine koydum da kendimi, sızlayıp durdu yüreğim.
YAZININ DEVAMI
ÇOK OKUNAN YAZARLAR
YAZARIN DİĞER YAZILARI
Günümüzde yaşanmış hatıralar 25 Mart 2024 | 96 Okunma Köyde market tavuğu mu? 05 Ocak 2024 | 140 Okunma İlle vatan ille vatan 04 Ocak 2024 | 67 Okunma "Köylüme selam söyle" 03 Ocak 2024 | 90 Okunma İlaç gibi sohbet 02 Ocak 2024 | 119 Okunma
TÜM YAZILARI
Yorumlar