“Atı al da gel!..”

“Mektubu okuyan kardeşi ertesi gün hemen atıyla yola çıkar ama ata binmez, yürür...” Cimin, Erzincan’ın 20 kilometre doğusunda büyük bir belde idi. Şimdi Üzümlü ilçesi oldu....

“Mektubu okuyan kardeşi ertesi gün hemen atıyla yola çıkar ama ata binmez, yürür...”

Cimin, Erzincan’ın 20 kilometre doğusunda büyük bir belde idi. Şimdi Üzümlü ilçesi oldu. Bağlık-bahçelik her tarafından buz gibi sular akan, pek çok meyve ve sebzenin yetiştiği huzurlu, bereketli bir yerdir. Halkı, cömert, misafirperver, millî ve manevi değerlerine bağlıdır. Kahvehanelerinde hiçbir oyun oynanmaz, dükkânlarda içki satılmaz. Bu durum bazen gazetelerde haber konusu olur.

Cimin’in üzümü çok meşhurdur, lezzetli ve şifalıdır. Her taraf, dağ-ova üzüm bağlarıyla doludur.

"Cimin Üzümü" marka olarak da tescil edildi. Cimin eşrafından büyük dedem Hacı Abdülkerim Efendi bir Osmanlı zabitidir. Tayini Besni Askerlik Şubesine çıkar. Malûm, Besni’nin de üzümleri meşhurdur. Merhum dedemiz, buranın üzümlerinin üstün kalitesini görünce, Cimin’de de yetiştirilmesini arzu eder.

YAZININ DEVAMI